مقدار سختی آب ، علاوه بر اینکه در آبهای مورد استفاده صنعت بسیار اهمیت دارد، از نظر بهداشت عمومی هم دارای اهمیت خاصی است.
آب های سخت در حرارت های بالا مشکلاتی را به همراه دارند و در جداره کتری و دیگ های بخار رسوبات کربنات کلسیم ایجاد میکنند.
جالب اینجاست مصرف آب های سخت تر بعلت وجود منیزیم و کلسیم مرگ های ناگهانی ناشی از امراض قلبی و عروقی را به شدت کاهش میدهد،
از
طرفی کلسیم و منیزیم در آبهای آشامیدنی سخت ،مانع جذب فلزات سنگین نظیر
سرب، کادمیوم، روی ،مس و رسوب آنها در استخوانها می شود.کلسیم که یکی از
عوامل سختی آب است، در رشد استخوان و حفظ تعادل بدن دخالت داشته، ولی به
همان اندازه ، سولفات کلسیم به علت قابلیت هضم پایین ، ناراحتی هایی در
دستگاه هاضمه بوجود می‌آورد.
بعضا دیده شده جهت تامین بهداشت و سلامت مصرف کنندگان ، آهک به آب آشامیدنی افزوده شود.
دانشمندان معتقدند، بهتر است کلسیم و منیزیم لازم بدن توسط غذا تامین شود و حتی المقدوراز آبهای سبک برای شرب استفاده شود.
همچنین
بدن انسان نسبت به سنگینی موجود در آب مصرفی خود حساسیت دارد، چنانچه این
پارامترهای این نوشیدنی مهم تغییر یابد، ممکن است در دستگاه گوارش ایجاد
اخلال نماید و این موضوع را به اصطلاح آب به آب شدن می‌گویند
البته
شایان ذکر است استاندارد بین المللی آب ایران حد نرمال آب شرب را با سختی
150 میلی گرم در لیتر و حداکثر مجاز جهت شرب سختی 500 میلی گرم در لیتر را
مورد تایید قرار داده است. و در مناطق بعضی استانها بین سختی 280 میلی گرم
در لیتر و متاسفانه تا 600 میلی گرم در لیتر هم مورد استفاده قرار می گیرد.