وجود ناخالصیهای معلق و کلوئیدی در اب که باعث ایجاد رنگ و بو و طعم نامطبوع آب می‌شوند، لزوم تصفیه آب را مطرح می‌کند.
این ناخالصیها از طریق صاف کردن ، قابل رفع نیستندو بایستی از روش انعقاد و لخته‌سازی برای حذف آنها استفاده شود. افزودن یک ماده منعقد کننده به آب باعث خنثی شدن بار ذرات کلوئیدی شده ، این ذرات با نزدیک شدن به هم ذرات درشت دانه و سنگین تری را ایجاد می‌کنند.
برای کامل کردن این عمل و ایجاد لخته‌های بزرگتر از مواد دیگری به نام کمک منعقد کننده استفاده می‌شود. لخته‌های بوجودآمده که حاوی ذرات معلق و کلوئیدی هستند، به حد کافی درشت هستند و به‌راحتی ته‌‌نشین و صاف میگردند.معمولا برای حذف مواد کلوئیدی آب و فاضلاب ،از ترکیبات فلزاتی همچون آلومینیوم و آهن یا بعضی از ترکیبات الکترولیت استفاده می‌شود
پلی الکترولیت‌ها مواد مصنوعی با وزن مولکولی بالا هستند که در فرایند تصفیه آبهای آشامیدنی موجب بالا رفتن راندمان زلال سازی میگردند . این مواد اشتیاق ترکیبی بسیار بالایی با ذرات بوجود آورنده کدورت آب را دارند.
بطور کلی عملکرد بهینه آنها به تاثیر واکنش بر روی سطح ذرات بستگی دارد و این واکنش خود به شرایط محیطی از جمله سختی ،
و هدایت الکتریکی آب و اسیدیته اب بستگی پیدا می‌کند
پلی الکترولیت‌ها با نام تجاری متعدد تولید و عرضه میگردند . از جمله پریستول ، سوپرفلوک ، مگنوفلوک و غیره